روز پنجشنبه اول ماه مه، اسلو پایتخت نروژ شاهد تظاهرات بزرگی در گرامی‌داشت روز جهانی کارگر بود. این مراسم در ساعت یازده و نیم در محل برگزاری همیشگی یعنی در “میدان کارگر” شهر اسلو با پخش سرود انترناسیونال شروع گردید. در نروژ، روز جهانی کارگر تعطیل رسمی است. با توجه به این واقعیت امسال نیز طبق روال هر ساله این مراسم به دعوت اتحادیه‌های کارگری و با شرکت گروه‌ها و احزاب سیاسی از ملیت‌های مختلف برگزار شد. تظاهرکنندگان با دست داشتن پرچم و پلاکاردهای رنگارنگ که به همین مناسبت یعنی روز جهانی کارگر تهیه شده بودند، در این مراسم شرکت کردند‌. سخنرانی‌های متعددی در این برنامه ایراد گردید که عمده مسائل مطرح شده در آنها محکوم کردن سیاست‌های جنگ‌طلبانه، محکوم کردن کشتار مردم بی‌گناه به خصوص کودکان در جنگ‌های تحمیلی امپریالیستی و همچنین پایین بودن سطح معیشت زندگی توده مردم در کل بود.

شعارهایی هم از قبیل زنده بادسوسیالیسم، زنده باد همبستگی بین‌المللی کارگران، زنده باد آزادی، اسرائیل محکوم است، روسیه جنگ را تمام کن و از اوکراین برو بیرون، کشتار مردم فلسطین را پایان دهید! و زنده باد اول ماه می، در طول تظاهرات سرداده شد. در جریان این مراسم هنگام سخنرانی یوناس گار استوره، نخست‌وزیر نروژ، جمع زیادی از حاضران با سردادن شعارهایی اعتراضی، سخنرانی او را برای دقایقی متوقف کردند.
معترضان با شعار «یوناس، گوش کن، در غزه کودکان در حال جان دادن هستند!» اعتراض خود را به سیاست‌های دولت و به‌ویژه سرمایه‌گذاری‌های صندوق نفت نروژ در شرکت‌های مرتبط با اسرائیل ابراز کردند. شدت و گستردگی اعتراضات به‌گونه‌ای بود که نخست‌وزیر مجبور شد برای دقایقی سخنرانی خود را متوقف کند.
در همین ارتباط، سازمان «جوانان سرخ اسلو» در بیانیه‌ای مطبوعاتی با عنوان «ما پول شما را در نسل‌کشی سرمایه‌گذاری می‌کنیم!» از اقدام اعتراضی خود دفاع کردند. آن‌ها اعلام کردند که دلیل این اقدام، سرمایه‌گذاری بیش از ۳۰۰ میلیارد کرون از منابع صندوق نفت نروژ در شرکت‌هایی است که به گفته آنان در جنایات و نسل‌کشی علیه مردم فلسطین مشارکت دارند. این گروه همچنین تأکید کرد که به رسمیت شناختن فلسطین به‌عنوان یک کشور مستقل، زمانی که دولت نروژ میلیاردها کرون از ثروت ملی را صرف حمایت مالی غیرمستقیم از جنایات علیه فلسطینیان می‌کند، راه‌حلی واقعی نخواهد بود و هیچ دردی را دوا نمی‌کند. فعالین چریکهای فدائی خلق ایران هم ضمن حضورشان در این مراسم اعلامیه سازمان در رابطه با روز جهانی کارگر را بین حاضرین در این برنامه پخش نمودند. در انتهای مراسم نیز تمامی شرکت‌کنندگان بعد از اتمام سخنرانی‌ها با دادن شعار و خواندن سرودهای انقلابی با موزیک و رقص و پایکوبی به راهپیمایی پرداختند.

نابود باد نظام سرمایه‌داری!
پیروز باد مبارزات طبقه کارگر!
نابود باد رژیم جمهوری اسلامی جنایتکار حاکم بر ایران!
مرگ بر امپریالیسم و سگ‌های زنجیریش!

فعالین چریکهای فدائی خلق ایران در اسلو نروژ
شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴برابر با ۳ می ۲۰۲۵

گزارش روز جهانی کارگر در استکهلم سوئد!

روز پنجشنبه اول ماه مه، روز جهانی کارگر ، از ساعت ۱۰ صبح جمعیت زیادی برای گرامی‌داشت این روز تاریخی  در میدان “kungsträdgården ( باغ شاه )” شهر استکهلم تجمع نمودند. در این میدان گروه‌ها و فعالین سیاسی چپ از کشورهای مختلف شرکت داشتند. مراسم با موزیک همراه بود و افراد زیادی در رفت و آمد بودند که از این مراسم فیلم و عکس می‌گرفتند. همچنین گروه‌های سیاسی مختلف در صف‌های گوناگون در این تظاهرات بزرگ شرکت داشتند.

فعالین چریکهای فدائی خلق از جمله گروه‌هایی بودند که در مراسم اول ماه مه فعالانه شرکت داشتند. بنرها و نشریات ارائه شده از سوی آنها در این مراسم با استقبال شرکت‌کنندگان مواجه شد. پیام روز کارگر به زبان فارسی و انگلیسی به طور وسیعی در این حرکت توزیع شد. اعلامیه فاجعه انفجار در بندر عباس، پیام رفیق اشرف به مناسبت درگذشت مادر شایگان(رفیق مادر) و نشریات پیام فدایی و ماهنامه کارگری در بین جمعیت توزیع شد. همچنین کتاب حماسه مقاومت نوشته رفیق اشرف دهقانی نظر خیلی‌ها را جلب می‌کرد که از خاطرات خود در خواندن این کتاب در ایران یاد می‌کردند. در میان تصاویر، وجود عکس رفقای کردستان “رفقا شهریار و حسن ناهید و ۹ رفیق دیگر ” که به دستور خلخالی جلاد تیرباران شدند، مورد توجه خانمی قرار گرفت که با تاسف و ناراحتی تمام گفت رفیق اول از سمت راست فامیل ماست٫ نگاه کن دستش را روی قلبش گذاشته ! جدا از این موارد بسیاری از بازدیدکنندگان با رفقا در رابطه با مسایل مختلف در بحث و گفتگو بودند. به نمونه‌هایی از آنها در زیر اشاره می‌شود:

یک خانم مسن سوئدی پرسید واقعا جمهوری اسلامی این همه جوان‌ را کشته؟! که به وی توضیح داده شد تازه این یک گوشه کوچکی از جنایات رژیم تبهکار جمهوری اسلامی است . یک پسر جوان افغان با اشاره به بنرها به دوست خود که اهل کامبوج بود در مورد شرایط ایران توضیح می‌داد. 

پسر جوان سوئدی از اینکه احزاب چپ سوئد از تشکیلاتی نظیر چریکهای فدائی خلق حمایت نمی‌کنند، ناراحت بود و پرسید چرا پرچم شما در تظاهرات علیه اسراییل نیست؟ که توضیح لازم داده شد. او معتقد بود این چنین صدا هایی از طرف احزاب چپ سوئدی شنیده نمی‌شود. وی اضافه کرد دولت سوئد اجازه می‌دهد صدای حماس شنیده شود نه صدای کمونیست‌ها! آیا این عجیب نیست؟

یک خانم ایرانی که از محل رد می‌شد، با اشاره به آرم چریکهای فدائی خلق با صدای بلند داد زد که صدای مردم ایران همین است، راه دیگری نمانده! او گفت سردمداران دزد و جنایت پیشه جمهوری اسلامی همه را از  گرسنگی و فقر دارند می کشند. رفیق بلوچی با صدای بلند می گفت: من همیشه  عکس شهدا را همراه داشتم و همه جا نشان می‌دادم حالا عکس فامیل خودم “سپهر شیرانی ۱۸ ساله دانشجو اهل فنوج بلوچستان” را دارم و به شدت گریه می‌کرد و می‌گفت آمدم که عکس و فیلم بگیرم تا دشمن را رسوا کنم!

در رابطه با فاجعه بندر عباس ایرانی ها خیلی ناراحت بودند؛ خانمی می‌گفت که فامیل‌های شوهرش همه عزادار هستند و این کار رژیم بوده و با عصبانیت هر چه ناسزا بود را نثار جمهوری اسلامی ‌کرد. 

سه مرد تبریزی با شادی و غرور می‌گفتند پایه‌گذاران چریکهای فدائی خلق، رفقای تبریز هستند و از این رفقای عزیز با تمام وجود تمجید کردند. آنها معتقد بودند که رهبریت مبارزاتی در این زمان حساس سیاسی را می‌باید رفیق اشرف دهقانی به عهده بگیرد که از شهامت و آگاهی سیاسی بر خوردار است. 

در تظاهرات روز جهانی کارگر نکاتی که بیشتر رویشان تاکید می‌شد، نقش جمهوری اسلامی در فاجعه دردناک بندر عباس و مراسم بزرگ داشت رفیق فاطمه سعیدی (مادر شایگان) در پرلاشز پاریس بود. با توجه به اینکه این مراسم که از طرف چریکهای فدائی خلق ایران برگزار شد و گزارش تصویری آن در یوتیوب و سایت سیاهکل درج شده بود، خیلی‌ها در باره سخنرانی رفیق اشرف دهقانی و رفیق فریبرز سنجری گفتگو می‌کردند و از چگونگی برگزاری این مراسم تقدیر می‌کردند؛ و تاکید داشتند که نظرات و دیدگاه‌های مبارزه مسلحانه، هم استراتژی هم تاکتیک به درستی مطرح شد و نقش ضد مردمی جمهوری اسلامی و ضرورت تلاش برای نابودی آن برجسته شد. برخی نیز درباره چگونگی دسترسی به نشریات سازمان یعنی “پیام فدایی” و “ماهنامه کارگری” سوال می‌کردند که پاسخ‌های لازم به آنان داده شد.

در مجموع روز کارگر تنها برای ابراز تبریک و تهنیت نبود؛ همدردی با کارگران بندر عباس  در راس مسایل مورد توجه قرار داشت و همچنین پشتیبانی ازکارگران که با تمام جان علیه رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی می‌جنگند، موضوع بحث و گفتگوها بود. خیلی‌ها هم بر این امر که کارگران می‌باید رهبریت مبارزاتی بقیه اقشار جامعه را به عهده بگیرند و این ضرورت مبارزه است را مورد تاکید قرار دادند.

مراسم روزجهانی کارگر در ساعت ۴ بعدازظهر به پایان رسید.

جمهوری اسلامی دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران نابود باید گردد!
پیروز باد مبارزات طبقه کارگر برای رهایی از استثمار!

سازمان هواداران چریکهای فدائی خلق ایران در سوئد
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ برابر با ۲ مه ۲۰۲۵

برگزاری روز جهانی کارگر در آمستردام هلند!