زنده باداول ماه مه روزهمبستگی جهانی کارگران علیه نظام سرمایه داری
گسترده تر و مستحکمتر باد همبستگی کارگران درراه دستیابی به مطالباتشان
زنده و جاوید باد 12اردیبهشت روز معلم سالروز به قتل رسیدن دکترخانعلی مقابل مجلس در سال 1340بدست دژخیمان رژیم سلطنتی
– پنج شنبه اعتراضی کارگران ارکان ثالث صنعت نفت،گازوپتروشیمی نسبت به عدم تبدیل وضعیت و سطح نازل حقوق منجمله عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل و تبعیض ازجمله پرداخت نشدن حقوق برابرنسبت به کاریکسان با تجمع درشرکت نفت فلات قاره ایران منطقه عملیاتی لاوان و سکوهای نفتی سلمان وبلال
– به مناسب یک می روز جهانی کارگر و دوازدهم اردیبهشت روز ملی معلم
– گزارش تجمع روز11 اردیبهشت فرهنگیان شیراز
– اطلاعیه کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز به مناسبت هفته معلم
– هدیه روز معلم به خانواده‌های پیرفلک و مولایی‌راد
– نامه پسر و خانواده‌ی ولی میرزاسیدی معلم زندانی
– برگزاری مراسم خاکسپاری ولی حق‌شناس، از اعضای کانون صنفی فرهنگیان گیلان، با حضور فعالان صنفی معلمان
تقدیرنامه اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران
*******
*پنج شنبه اعتراضی کارگران ارکان ثالث صنعت نفت،گازوپتروشیمی نسبت به عدم تبدیل وضعیت و سطح نازل حقوق منجمله عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل و تبعیض ازجمله پرداخت نشدن حقوق برابرنسبت به کاریکسان با تجمع درشرکت نفت فلات قاره ایران منطقه عملیاتی لاوان و سکوهای نفتی سلمان وبلال
روزپنج شنبه 11 اردیبهشت ، اعتراضات کارگران ارکان ثالث صنعت نفت،گازوپتروشیمی نسبت به عدم تبدیل وضعیت و سطح نازل حقوق منجمله عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل و تبعیض ازجمله پرداخت نشدن حقوق برابرنسبت به کاریکسان با تجمع درشرکت نفت فلات قاره ایران منطقه عملیاتی لاوان و سکوهای نفتی سلمان وبلال ،ادامه پیدا کرد.
/تجمع اعتراضی کارگران ارکان ثالث شرکت نفت فلات قاره،منطقه عملیاتی لاوان و سکوهای سلمان وبلال،پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت۱۴۰۴برابر با #روز_جهانی_کارگر
همکاران از مناطق عملیاتی جنوب ضمن تبریک روز جهانی کارگر و تسلیت به خانواده کارگران و جانباختگان سکوی رجایی بندعباس، پیام داده اند که بیش از ۸۰ درصد امور عملیاتی و بهره برداری در نفت توسط کارگران ارکان ثالث انجام می شود اما در دریافت مزد و مزایا همیشه با تبعیضات و نابرابری ها مواجه هستند.
خواسته‌های فوری همکاران در مناطق عملیاتی جنوب عبارتند از؛
– حذف فوری پیمانکاران نفت،
– افزایش مزد متناسب با شرایط بحرانی و گرانی افسارگسیخته بازار،
– اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل،
– اعمال مفاد رأی ۳۱۸۸ دیوان در پرداختهای مزدی و…
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت(ارکان ثالث)پشتیبانی و حمایت کامل خود را از اعتراضات حق طلبانه همکاران در مناطق عملیاتی جنوب و همه بخش‌های نفت اعلام میدارد.
*به مناسب یک می روز جهانی کارگر و دوازدهم اردیبهشت روز ملی معلم
محسن عمرانی (صمد جنوب)
به مناسبت روز جهانی کارگر
درود می‌فرستیم به همه‌ی آنان که با نیروی اندیشه، بازو، و وجدان، چرخ‌های جامعه را به گردش درمی‌آورند. در این میان، معلمان نیز، بعنوان کارگرانِ اندیشه و پرورش، جایگاهی درخور دارند؛ چرا که دانش را به نسل‌ها منتقل می‌کنند و بنیان‌های آگاهی اجتماعی را می‌سازند.
با این حال، در جهانی که آموزش نیز به کالایی در بازار بدل شده، معلم بیش از همیشه در معرض استثمار قرار دارد؛ چه در استخدام‌های دولتی با ساختارهای سلسله‌مراتبی و ناکارآمد، و چه در مدارس خصوصی که با منطق سود حداکثری، حرمت انسانی معلم را نادیده می‌گیرند. کار معلم، هرچند در ظاهر غیرمادی و فرهنگی است، اما در واقع، شکلی از «کار خدماتی» است که ارزش‌افزوده‌ای عظیم برای جامعه خلق می‌کند؛ بی‌آنکه مزد و منزلتی متناسب دریافت کند.
از نگاه مارکسی، کارِ بیگانه‌شده تنها به کارخانه‌ها محدود نمی‌شود؛ کلاس درس نیز به جایی بدل شده که معلم، محصول اندیشه و عشق خود را از خود بیگانه می‌بیند، چرا که آن را تحت قیومیت نظامی می‌بیند که آن را در قالب استانداردها، بخش‌نامه‌ها، و بودجه‌های ریاضتی می‌ریزد.
در ضمن امروز ، نباید بازنشستگان را نیز از دایره‌ی این همبستگی فراموش کنیم؛ آنان که یک عمر نیروی کار خود را فروختند، جسم و جانشان را فرسوده کردند، و اکنون، در پایان مسیر، با دستانی خالی و حقوقی ناچیز، همچنان ناگزیر به کار و تلاش‌اند. جامعه‌ای که از کارگرانِ دیروزش حمایت نکند، آینده‌ای برای کارگرانِ امروز نخواهد داشت.
پس روز کارگر، تنها روز تجلیل نیست؛ روز بازاندیشی در مناسبات ناعادلانه، روز طرح خواست‌های بنیادین، و روز همبستگی میان همه‌ی کسانی است که با رنج خود، امکان زندگی انسانی را برای دیگران فراهم می‌آورند.
معلمان، کارگران، و بازنشستگان—ستون‌های فراموش‌شده‌ی تمدن—شایسته‌ی جهانی هستند که حرمت کار را با عدالت و کرامت گره بزند.
زنده باد اتحاد کارگران
محسن عمرانی (صمد جنوب)
دوازدهم اردیبهشت هزار و چهارصد و چهار
منبع: کانال کانون‌صنفی معلمان استان بوشهر
*گزارش تجمع روز11 اردیبهشت فرهنگیان شیراز
ارسالی از همکار فرهنگی به کانال انجمن صنفی معلمان فارس
پنج شنبه ١١ اردیبهشت ١۴٠۴ طبق فراخوان شورای هماهنگی فرهنگیان پس از روزهای سختی که وطن در عزای فاجعه جانگداز بندرعباس از سرگذراند، معلمان استان فارس راهی میعادگاه خود، اداره کل آموزش و پرورش در خیابان معدل شدند. خیابان معدل از چهار طرف توسط ماموران امنیتی و انتظامی قرق شده بود و درب اداره به علت تعطیلی بسته بود.
تا چشم کار می‌کرد ماموران لباس شخصی و نیروی انتظامی بود که با ماشین‌هایشان دو طرف خیابان معدل گارد بسته بودند. و هر معلمی که می‌رسید را پراکنده و بعضا تهدید می‌کردند.
در اطراف معدل، معلمان در جمع‌های دو نفره و چند نفره ایستاده بودند و منتظر یک فرصت که جلوی درب اداره جمع شوند ولی جّو فشار و خفقان مانع از شکل‌گیری هسته اولیه شد.
چند بار طول خیابان معدل را بالا و پایین رفتم که چهره دوست و آشنایی ببینم و با او هم‌نوا شوم ، چیزی که در این مدت برایم تازگی شد چهره‌های مامورین زن بود، که همگی جوان و شاید نوجوان بودند.
یکی از ماموران به خانم ها می گفت هر زنی (خانم معلمی) را که دیدید سریع تذکر دهید و بگویید دستگیر می شوند .
بعد از تقریبا 40 دقیقه حدود 10 تن از معلمان در خیابان منتهی به معدل موفق شدند کنار هم بایستند و با پلاکارد بازگشت به تحصیل رایگان طبق اصل 30 قانون اساسی حق فرزندان این مرز و بوم را فریاد بزنند.
ولی من همچنان دمغ بودم از اینکه چرا نتوانستیم در تجمعی مسالمت آمیز و در خور و شایسته، مطالبات و حقوق خودمان را فریاد بزنیم.
نیروهای امنیتی با آن یال و کوپال از چه وحشت دارند؟ و چرا آنجا که باید باشند هیچ‌گاه نیستند تا عرصه را بر خفت‌گیران و غارتگران اموال مردم تنگ کنند اما آنجا که معلم فریاد حق و عدالت میزند زودتر از همیشه حاضرند و عرصه را بر آنان تنگ می‌کنند.
قدرت اول منطقه از چه می ترسد؟ از معلمان که فرهیخته ترین قشر جامعه هستند و بارها ثابت کرده‌اند بهترین و دموکرات‌ترین تجمعات را داشته اند؟
در طول مسیر برگشت فکر می‌کردم راستی مامورین الان پیروز میدان هستند!! و لبخند بر لب از اینکه تجمعی صورت نگرفته ( آنهم در خیابان معدلی که روزی جمعیت ده هزار نفری معلمان را به چشم دیده ) می‌روند تا سهمشان رااز عدالت‌ستیزی‌شان بگیرند.
وووووو………
چرا اکنون نباید صدها و هزاران معلم اینجا باشند و حقشان را فریاد بزنند
مگر نمی‌دانند موجودی صندوق ذخیره به جای جیب معلم در حلقوم اختلاس گران است؟
مگر فرزند ندارند و وضعیت نظام آموزشي را نمی‌بینند؟
مگر به تازگی تفاهم نامه آموزش و پرورش و نیروهای انتظامی را ندیدند و نمی‌دانند دیگر مدیر و معلم و دانش آموز در مدرسه امنیت ندارند؟
و هزاران مگر دیگر
پس چرا نیستند؟ چرا نمی‌آیند؟
اما به قول یکی از همکاران : تشکیلات صنفی معلمان فارس امروز اولین خطا را در کارنامه مدیر کل آموزش و پرورش فارس ثبت کرد، همکاری با نهادهای امنیتی مخالف منافع جامعه معلمی و دانش‌آموزی فارس اتهام کوچکی نیست، حالا دیگر خود دانید.
*اطلاعیه کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز به مناسبت هفته معلم
بعد از صدور فراخوان شورای هماهنگی جهت تجمع به مناسبت هفته معلم اعضای هیات‌مدیره کانون الیگودرز و جمعی از فعالان صنفی برخلاف اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی شاهد تماس‌های تهدیدآمیز از طرف نهادهای امنیتی بودند.
ما ضمن محکوم کردن این برخوردها به مسئولین و مامورین امنیتی پیشنهاد می‌کنیم ضمن مطالعه فصل سوم قانون اساسی (حقوق ملت) در تصمیمات و تهدیدها قانون‌اساسی را فصل‌الخطاب قرار دهند و بیش از این ناقض حقوق شهروندی نباشند.
کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز
۱۴۰۴/ ۲/۱۲
*هدیه روز معلم به خانواده‌های پیرفلک و مولایی‌راد
دنیای رنگین آرزوهای یک خانواده را در دل شب سیاه و ظلم برده اید فرشته ی امید و خلاقیت که گنجینه ی یک کشور بود توسط بی خِردان کشته شد کیان نماد خلاقیت و فردای روشن بود هر تکه از سنگی که شکسته شد بدون شک نغمه‌ای از صداهای خاموش شده در کنج دنج تاریخ ضجه میزند بیدار می شود
شما حتی دایره ی بی رحمی تان را گسترده تر کرده اید و سنگ قبر یک زن نود ساله را هم شکستید لباس تاریکی که شما به تن کرده اید درست همرنگ افکارتان است همان قدر سیاه و زشت
شکستن سنگ قبر یک کودک و یک بی بی اقتدار نیست نابودی انسانیت است شرمتان باد که آتش بر زخم شان زده اید می دانید بی رحمی تان در برابر غم هایشان دردناک تر از هر چیزیست
کودکان آرزوهای بی پایانی دارند که مثل رنگ‌های رنگین کمان در دل زندگی شاد می درخشند و این شادی را گرفتید
کاش بجای ویرانی در جستجوی دنیایی زیباتر بودید
شک نکنید اگر این خانواده هم بگذرند تاریخ از شما نخواهد گذشت
کوکب بداغی پگاه_معلم ایذه
برگرفته ازکانال چالش صنفی معلمان ایران
*نامه پسر و خانواده‌ی ولی میرزاسیدی معلم زندانی
پدر من، یکی از فرهنگیان شریف و بازنشسته این سرزمین، روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ در جریان تجمعی مسالمت‌آمیز در تهران بازداشت شد؛ تجمعی که تنها با هدف بیان خواسته‌های صنفی و احقاق حقوق قانونی بازنشستگان برگزار شده بود.
او نه سلاحی به‌دست داشت، نه شعاری خارج از عرف و نه نیتی جز مطالبه حق. پدرم فقط خواست صدایش شنیده شود؛ صدایی که سال‌ها برای تعلیم نسل‌ها بلند بود، حالا در دفاع از کرامت بازنشستگی به سکوت و بازداشت کشیده شده است.
اعتراض مسالمت‌آمیز، حقی است که قانون اساسی برای هر شهروندی قائل شده. پدر من در چارچوب قانون و عرف جامعه قدم برداشت، اما اکنون در بازداشت به‌سر می‌برد و ما هیچ اطلاعی از وضعیت او نداریم.
ما نگرانیم. ما منتظریم. ما خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط او و همه معلمان بازداشت‌شده‌ای هستیم که تنها خواسته‌شان، زندگی با عزت در سایه سال‌ها خدمت صادقانه بوده است.
ولی میرزاسیدی، فرهنگی شریف و بازنشسته‌ای که سال‌ها از عمر خود را صرف آموزش و تربیت فرزندان این سرزمین کرد، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، در جریان تجمعی مسالمت‌آمیز در تهران بازداشت شد. او تنها برای بیان خواسته‌های صنفی و احقاق حقوق قانونی خود، در چارچوب عرف و قانون، صدایش را بلند کرد.
ولی میرزاسیدی نه تندرو است و نه معترضی بی‌پروا؛ او پدری است که خواهان زندگی با کرامت پس از سال‌ها خدمت به آموزش و پرورش کشور است. بازداشت او نه تنها ناعادلانه بلکه بی‌احترامی به حرمت معلم و منزلت انسانی است.
ما به عنوان خانواده‌اش نگران وضعیت جسمی و روحی او هستیم. از شب تماس کوتاهش تاکنون هیچ خبری از او نداریم. ما خواهان آزادی فوری ولی میرزاسیدی و همه معلمانی هستیم که صدای اعتراض آرام‌شان، با بی‌مهری پاسخ داده شده است.
اعتراض مسالمت‌آمیز، حق مسلم هر شهروندی است. او فقط خواسته که شنیده شود؛ حال نوبت ماست که صدایش باشیم.
برگرفته از کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
*برگزاری مراسم خاکسپاری ولی حق‌شناس، از اعضای کانون صنفی فرهنگیان گیلان، با حضور فعالان صنفی معلمان
ظهر پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، ولی حق‌شناس از اعضای کانون صنفی فرهنگیان گیلان، روی دوش هم‌صنفان خود به خانهٔ ابدی مشایعت شد. این فعال صنفی پیش‌کسوت که خدمات فراوانی به جامعهٔ معلمان داشت، چهارشنبه دهم اردیبهشت، بعد از طی دوره‌ای بیماری درگذشت.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن عرض تسلیت مجدد به خانواده و هم‌صنفان این معلم شریف و دوست‌داشتنی، آرزومند تداوم راه ولی حق‌شناس است.
*تقدیرنامه اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران
با نهایت احترام ، اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران از رانندگان شریف و آگاه و آزاده در شهرهای بندر عباس ،و شهرک توحید بندرعباس ، شهر دیزیچه ، کرمان ،مشهد، ایلام ،ایوان و زرنه ، شهرکرد، کاشان، قزوین، سنندج، مریوان، کرمانشاه، قم ، و دیگر مناطق کشور که با برگزاری مراسم‌های باشکوه یادبود، پاسخی روشن، مسئولانه و انسانی به فراخوان اتحادیه دادند، صمیمانه تقدیر و تشکر می‌نماید.
شما با برپایی این مراسم، نه‌فقط یاد و نام همکاران مظلوم‌مان را زنده نگه داشتید، بلکه نشان دادید که جامعه رانندگان ایران، خانواده‌ای واحد و ریشه‌دار است که در غم و رنج، همچنان دوشادوش هم ایستاده‌اند.
این همبستگی و وفاداری، قدرتی است که هیچ حادثه‌ای نمی‌تواند آن را درهم بشکند.
امروز این اتحاد، نماد صدای حق‌طلبانه ماست؛ صدایی که با احترام به جانباختگان، فریاد عدالت‌خواهی و کرامت انسانی را طنین‌انداز کرده است.
به پاس این همراهی،
به احترام این وفاداری،و اتحاد
اتحادیه سر تعظیم فرود می‌آورد و به وجودتان افتخار می‌کند.
همراهان عزیز!
از همه شهرهایی که هنوز فیلم‌ها و تصاویر مراسم خود را برای ما ارسال نکرده‌اند، تقاضا داریم هرچه زودتر این اسناد ارزشمند را برای ثبت در حافظه تاریخی اتحادمان، ارسال کنند.
همچنین از دیگر رانندگان در سراسر کشور دعوت می‌کنیم که با ادامه این مسیر افتخارآمیز، صدای عدالت‌طلبی رانندگان ایران را رساتر از همیشه به گوش همگان برسانند
لطفاً تصاویر و فیلم‌های مراسم خود را برای ما ارسال کنید تا سندی از اتحاد و همبستگی‌مان ثبت شود.
اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
akhbarkargari2468@gmail.com
