روز پنجشنبه اول خرداد ۱۴۰۴ عده‌ای از چپ‌های ضدامپریالیست و اسلام‌گرا باحجاب و بی‌حجاب جلوی دانشگاه تهران جمع کردند و علیه اسرائیل شعار دادند! آن‌ها هدف این تجمع را حمایت از مردم غزه و فلسطین اعلام کردند که در غزه کشته می‌شوند اما نگفتند چه رژیم و نیرویی و جریانی با عملیات تروریستی هفتم اکتبر باعث شد که مردم غزه قربانی شوند! چپ‌های ضدامپریالیست در حالی در این تجمع از اسرائیل انتقاد کردند که حتی شعاری علیه سازمان تروریستی حماس سرنداند و علیه محور ترور جمهوری اسلامی هم حمله‌ای انجام ندادند تا بار دیگر ثابت کنند همان‌گونه در فاجعه بهمن شوم ۵۷ حزب منحط توده و سازمان خیانتکار فداییان خلق (اکثریت) کنار امام ضدامپریالیست خود بودند اکنون این پیروان آن دو نیروی ارتجاعی سیاه کنار خامنه‌ای ولی‌فقیه ضدامپریالیست قرار دارند!
تجمع مضحک روز پنجشنبه بار دیگر نشان داد چپ‌های ضدامپریالیست و جمهوری اسلامی نه نیروی متخاصم هستند و نه باهم تضادی دارند بلکه بخشی از یک پیکره‌اند که علیه مردم و جامعه ایران متحدند! چپ‌های ضدامپریالیست حتی از نظر تبیین جهان و تبیین سیاست داخلی هم با جمهوری اسلامی تعارضی ندارند! همانند جمهوری اسلامی از اسرائیل و یهودیان متنفر و خواهان حذف آن هستند! مبارزه با حجاب اجباری را اکت پرو امپریالیستی میدانند و اعتراضات علیه جمهوری اسلامی را انهدام اجتماعی میدانند! این چپ ضدامپریالیست آنقدر دل در گرو خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی دارد که سایر چپ‌های مخالف جمهوری اسلامی که خود را سرنگونی‌طلب میدانند را چپ‌های لیبرال و پروامپریالیست معرفی می‌کنند و دست به تخریب آنان میزند!
یاری رساندن چپ ضدامپریالیست به جمهوری اسلامی هم چندان برای ما ناآشنا نیست بلکه تاریخ آن را اگر مرور کنیم به اکت‌های آشنا میرسیم که شاید برای برخی‌ها جالب باشد! در خیزش ملی مهسا/ژینا به وضوح دیدیم که همین چپ در نشریه دانشگاهی به نام «دژ» اعتراضات ایران را همانند سپاه پاسداران در پی سوریه‌ای شدن ایران نامید و با آن مبارزه کرد! هم‌چنین همین چپ زمانی که شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» و «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنه‌ای» در محوریت بود با شعارهای انحرافی «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»، «نه سلطنت، نه رهبری/دموکراسی، برابری» و «نه سلطنت، نه رهبری، نه ارتجاع رجوی» به میدان آمد که متاسفانه چپ‌های سرنگونی‌طلب بدون توجه به این که الان تضاد اصلی مبارزه با جمهوری اسلامی است در دام آن افتادند و با هیجان آن را پروموت کردند و باعث شکاف در اپوزیسیون شدند! در مقابل اپوزیسیون پادشاهی‌خواه برای تقابل با آن شعار «مرگ بر سه فاسد/ملا، چپی، مجاهد» را سر داد! یعنی به راحتی جمهوری اسلامی توانست تمام اپوزیسیون را دچار شکاف کند و مقابل هم قرار دهد که آن هم به گمان من کم‌هوشی و اشتباه اپوزیسیون چپ بود که در بازی اشتباهی وارد شد!
همچین چپ ضدامپریالیست تنها در این مورد اپوزیسیون را مورد حمله قرار نداد و در سال ۱۳۹۸ تنها چند ماه پس از کشتار خونین آبان با شعار «مجاهد،پهلوی/ دو دشمن آزادی» و «علی‌نژاد و ارشاد/ارتجاع و انقیاد» به جای حمله به جمهوری اسلامی، مخالفان جمهوری اسلامی را مورد حمله قرار داد تا بار دیگر ثابت شود چپ ضدامپریالیست یک بازوی امنیتی و میدانی جمهوری اسلامی علیه مخالفان است! این که چپ ضدامپریالیست را یک پروژه حکومتی میدانیم هم نه یک اتهام بلکه به سخنرانی سال ۱۳۹۶ علی خامنه‌ای اشاره می‌کنیم که گفت باید در مقابل تبلیغ چپ مارکسیست ایستاد که پس از آن دیدیم گفتمان چپ تحت نام ضدامپریالیسم با حمایت حراست دانشگاه رشد پیدا کرد تا ثابت شود جمهوری اسلامی این بار با پوشش ضدامپریالیست‌های خارج از حکومت میخواهد جنبش دانشجویی را از مبارزه با حکومت منحرف کند!
اما فارغ از این موارد هم چپ ضدامپریالیست حتی در دفاع از حقوق بشر هم صادق نیست! چرا که اکنون برای غزه یقه‌درانی می‌کنند در عملیات تروریستی هفتم اکتبر سکوت کردند و حتی علیه سپرانسانی ساختن حماس از مردم غزه که باعث قربانی شدن مردم می‌شود هم چیزی نمی‌گویند! حتی همین چپ ضدامپریالیست زمانی که مهاباد، جوانرود، زاهدان، خاش و شهرهای ایران زیر گلوله جنگی سپاه پاسداران بودند سکوت کردند حال انتظار دارند دفاع آنان از حقوق‌بشر مردم غزه آن هم دوشادوش فعالان بسیجی و سپاهی را باور کنیم!
از همین رو باید علیه این چپ ضدامپریالیست متحدانه به میدان بیاییم و آن را افشا کنیم چرا که بخشی از بازوان جمهوری نکبت اسلامی است! از همین رو مبارزه با آن معنای مبارزه با جمهوری اسلامی را میدهد! سکوت امروز ما در مقابل چپ ضدامپریالیست بدون شک مجوزی برای آینده است که بیش از پیش سناریوهای امنیتی خود را پیش ببرند!
✍ ووکاشین پاکروان
