ناظم حکمت

برای وِرا در درون‌ام درختی‌ است نهال‌اش را از خورشید آورده‌ام برگ‌های‌اش چون ماهیانی‌ از آتش در جنب‌وجوش است میوه‌های‌اش چون پرندگان نغمه سرمی‌‌دهند دیری‌ است که مسافران از ماهواره‌ها …

به زندان‌مان افکندند من میان حصارها تو بیرون‌ آن بی‌آنکه کاری از دستم برآید تنها کار این است که انسان دانسته یا ندانسته زندان را در خودش تاب بیاورد با …